**การหวงคือการไล่ การให้คือการเรียก** คำสอนของหลวงพ่อ ขอขยายความข้อนี้นะค้ะ ท่านบอกว่า การทำทานยิ่งให้ยิ่งได้ แต่ถ้าเราไม่ค่อยทำทาน เราจะยิ่งไม่มีไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ เพราะเราไม่ทำทาน ก็เหมือนกับการไม่ชนะใจตัวเอง อันนี้คือความรู้สึกส่วนตัวนะค้ะ ในการขยายบทความค่ะ การทำบุญทำทาน จะทำมากทำน้อยแค่ไหน ทำอย่างไร ทำกับใคร แล้วยิ่งเป็นพระที่เป็นเนื้อนาบุญของศาสนาพุทธก็ประสบความสำเร็จที่สุดแล้วค่ะ เพราะคุณได้ชนะใจตัวเองแล้ว (ชนะใดเล่า จะเท่าชนะใจตัวเอง)
การห่วงคือความตะหนี่ที่ทำให้ใจคนไม่เปิดกว้าง และเห็นแก่ตัว การให้คือเรียกเมื่อเรารู้จักคำว่าให้ ความจริงใจให้ความรัก ความเยิ้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อผู้อื่น และการทำทานหรือทำบุญเมื่อเรามีความสุข ในการทำบุญนั้นๆด้วยใจที่ผ่องใส ด้วยความบริสุทธิ์ ด้วยผลบุญนั้นๆประกอบกับใจที่ผ่องใจ จะทำอะไรก็ง่ายขึ้นเพราะใจของเรามีแต่ความสุข
ตอบลบสาธุๆๆค่ะ
ลบเห็นด้วยความหวงก็คือความตระหนี่ หวง่เเหน ไม่ยอมแบ่งปัน ต้องทำบุญทำทาน ศีลข้อที่หนึ่ง คือให้ทาน ความตระหนี่จะได้หมดไปจากใจ
ตอบลบสาธุๆๆค่ะ
ตอบลบสาธุค่ะ
ตอบลบสาธุค่ะ
ตอบลบสาธุๆๆ
ลบอนุโมทนาสาธุค่ะ
ตอบลบอนุโมทนา สาธุค่ะ
ตอบลบ